गाली हैन, मजा नै मान्छन् । आफ्नै नक्कल हेरेर एकपल्ट केपी ओलीले धाप मार्दै ‘मेरो प्रचार गर्नुभएकोमा धन्यवाद !’ भने ।

पूर्वप्रधानमन्त्री शेरबहादुर देउवाको ।

पूर्वउपप्रधानमन्त्री एवं अर्थमन्त्री डा.बाबुराम भट्टराईको ।

अँ, लाग्नैपर्‍यो नि ! गाईजात्रा हाम्रो परम्परा पनि हो ।

काँ सजिलो हुनु, धेरै गाह्रो छ । बाउकै बिहे देखिन्छ नि ! त्यहीमाथि अहिलेका दर्शकलाई स्टेजमा हँसाउन गाह्रो छ । काउकुती नै लगाउनुपर्छ ।

एक्ली श्रीमती हँसाउन सजिलो नि ! दर्शक धेरै हुन्छन् ।

रिसाएर धुम्म कोठामा बसेको बेला, ढोकाबाट चियाएर ‘सुन्तली’ भन्दिनुपर्छ । हाँसिहाल्छे ।

म त सिक्दै गरेको कलाकार हो । ‘ए’ मा पनि पुगेको छैन, ‘सी’ मा पनि छुइनँ ।

यो कुराचाहिँ ‘क्यारेक्टर’ मा भर पर्छ । पात्रको यथार्थ चित्रण गर्दा घाँटी तन्काउनै पर्ने हुन्छ, मुख बङ्ग्याउनै पर्ने हुन्छ । सामाजिक परिवेशका चरित्रहरू त्यस्तै हुन्छन् ।

त्यो हल्ला मात्र हो । भाइरस छिरेपछि पार्टीमा फुट हुन्छ तर हामीमा भाइरस छिरेको छैन ।

उहाँहरूले गतिविधि नै त्यस्तै सञ्चालन गर्नुहुन्छ, जनविरोधी । देश बनाउन गाकाहरू आफै बनेपछि के गर्ने ?

स्वच्छ मनोरञ्जनका लागि जतिसक्यो हँसाउने योजनामा त्यस्तो भएको हो । हामी जसरी पनि दर्शक हँसाउनेमा ध्यान दिन्छौँ ।

हाहाहा….साह्रो अप्ठेरो पर्छ नि ! तर यसपल्ट त्यस्तो छैन । दर्शकलाई खुबै हँसाउने योजनामा छौँ ।

हाहाहा…त्यस्तो हैन । नेताहरूलाई कहिल्यै बद्नाम गरेनौं हामीले बरु उहाँहरूले नै देशको बद्नाम गरे ।

चित्र बनाउने कलाकार बन्थेँ । मैले त्यागेको र गुमाएको भनेकै मभित्र रहेको चित्रकलाप्रतिको मोह अनि क्षमता नै हो ।

प्रस्तुतिः दीपक विहीन, अनलाइन खबर डट कमका लागि