प्रेम सुनार

गुल्मी, २२ मंसिर । घरको चरम गरिवीले कक्षा ८ पढ्दै पढ्दै ३ वर्ष अघि दिल्लीको जुठा भाँडा माझ्न पुगेका दर्लिङ्गका १६ वर्षिय अमृत बि.कलाई नियतिले गएको पाँच महिनामै सडक दुर्घटनामा परी दुबै खुट्टको अपाङ्ग बनाई दियो ।

१३ वर्षको कलिलो उमेरमा दिल्ली पुगेका दर्लिङ्ग ६ गैरावारीका अमृतलाई नियतिले त्यसरी वज्रपात गरेको हो । काम गर्ने होटलमा बिदा लिएर अंकलकहाँ साईकलमा भेट्न हिडेका उनलाई सडकमा सानो गाडीले ठक्कर दियो र पछिबाट आईरहेको बसले किचेर दुबै घुट्टा घाजै घाजा पारी दियो ।

आफन्तद्धरा अस्पताल पुराईएका अमृत डेढ वर्ष सम्म दिल्लीकै अस्पलतालमा बसे । बाबु टोपबहादुरले उहि नोकरी गर्ने भएकोले आफन्तजन र उनको कम्पनीमा १० लाख भन्दा बढि ऋण गरेर उनलाई बचाउन त बचाए तर कतै हिडडुल गर्न गर्न नसक्ने गरी उनि अपाङ्ग भए । अहिले घर ल्याई पुराईएका अमृत अपाङ्ग भए पनि शिक्षा आर्जन गरेर सपाङ्ग बन्न सवै संग सहयोगको अपिल गर्दछन् ।

उनको खुट्टामा आमा धनमायाँको  खुट्टको मासु झिकेर भरिएको छ । १० लाख भन्दा बढि ऋण लागेका उनिहरुको एउटा सानो झुपडी र दुई रोपनी बारी पुरै बेचे पनि तिर्न पुग्दैन । धनमाया भन्छीन्–‘ के गरौं एउटा मात्र छोरा , बचाउनका लागि भारतमा ऋण काढियो त्यसको साहुले कुन दिन पुलिस ल्याएर घर मैं आई पक्रेर लैजाने हुन कि धन्ने त्रासै त्रासले दिनमा भोक न निद्रा भएर बस्नु परेको छ । ’

जेठा बाबु तनबहादुरका साथमा उनै पढेर सपाङ्ग बन्ने धोको राखेका अपाङ्ग अमृत बि.क.

 नेटा दर्लिङ्ग उच्च माध्यामिक विद्यालय कक्षा ८ मा पढेका अमृत उच्च शिक्षा हाँसिल गरेर  सपाङ्गले झै समाजमा केहि गरेर देखाउन चाहेको बताउँ छन् । ‘ मेरो पढ्ने ईच्छा पुराई गराई दिन एक–एक रुपैयाँ मात्रै भए पनि सहयोग गरी दिनुहोस तपाईहरुकोप्रति म सधै आभारी हुने छु ’ उनले भक्कानो छाड्दै भने –‘ म एउटा मात्रै छोरो हुँ, मैले पाल्ने बेलामा बाबु आमाले पाल्नु पर्दा किन बाँचे छु र जस्तो लाग्छ । ’  

 भारतमा उनको उपचारका लागि उनका जेठा बुवा तनबहादुर बि(कले गाउँ देखि सदरमुकाम सम्म सहयोग संकलन गर्दै हिंडे । उनलाई नेटा दर्लिङ्ग उच्च मावि, छापाहिले मावि लगातका शिक्षक विद्यार्थीहरु र जिल्ला वन कार्यालय सहितले ४५ हजार संकलन गरेर दिए । त्यो रकम पठाएर अस्पतालबाट निकालिएका उनको बाँकी ऋण तिर्न सवैबाट सहयोग नभए घरवासबाटै उठ्ने अवस्था रहेको तनबहादुरले बताए ।

उनका बाबु टोपबहादुर पनि छोरोको उपचार गर्दाको ऋण तिर्ने आई उपाय नभएको चिन्ताले दिमाग नै ठाउँमा नरहेको बताउँ छन् । एउटा सानो खरको झुपडीमा बसेका उनिहरु त्यही पनि छाउन नसकेर पानी आएको बेला अरुको घरमा बस्न जाने गरेको आमा धनमायाले बताईन । तिन छोरीहरु मध्ये जेठी छोरी विनिता स्थानिय मगर समुदायका युवासंग अन्तर जातिय विवहा गरेकी छन् ।

उनै छोरीको सहयोगमा उनिहरुको घरमा चुलो बल्ने गरेको छ । ‘ मैले कति दिन सहयोग गर्न सक्छु र ?’  विनिताले भनिन्–‘भाईको अवस्था देखेर मुटु भक्कानिन्छ ।’ उनले सहायेग गरी दिने महानुभावलाई भगवान ठान्ने बताईन । ‘प्लीज म पढ्न चाहन्छु , पढ्ने मेरो धोको पुराई दिनुहोस भन्दै यहाँ स्थित रेडियो कार्यक्रम ओझेलका खवरमा भक्कानिदा कैयौं श्रोताहरु उनिसंगै भक्कानिएका थिए ।

  उनको त्यो विलौना सुनेर तम्घासस्थित आशा अपाङ्ग केन्द्रले उनलाई झिकाएर कृतिम खुट्टा फेरी दिने काम गरेको छ । केन्द्रकी प्रवन्धक गंगा रायमाझीले उनको पढ्ने चाहन पुरा गराई दिन आफुहरु लागि परेको बताईन् । ‘हाम्रो संस्थाले उनलाई उपयुक्त स्कुल खोजेर भर्ना गरी दिन्छ ’रायमाझीले भनिन्–‘ त्यसका लागि अन्य ब्याक्ति र संघ–संस्थाको सहयोग पनि आबस्यक छ । ’